Wieruszyce
Zarys historii wsi Wieruszyce
Wieruszyce to nazwa pochodząca najpewniej od imienia, bądź.
Po raz pierwszy w źródłach wieś pojawia się w roku 1262 jako Wierusice. W tym bowiem roku Bolesław Wstydliwy nadał (wraz z immunitetem gospodarczym i sądowym) komesowi Dzierżykrajowi i jego bratu Wyszowi kanonikowi krakowskiemu, dziedzicom z Niegowici, lasy i gaje położone w południowej części powiatu oraz kilka wsi, wśród których była miejscowość Wieruszyce. Nie wiadomo w jakich okolicznościach wieś powróciła do rąk księcia krakowskiego, bowiem z roku 1306 pochodzi wiadomość, iż Władysław Łokietek nadał Marcinowi, synowi Zbigniewa ze Szczyrzyca, który był protoplastą rodu Drużynitów, wieś książęcą Wieruszyce. Powodem nadania były prawdopodobnie zasługi, jakie ów Marcin wyświadczył księciu krakowskiemu, a przyszłemu królowi. Miejscowość ta kilka lat później osobnym przywilejem Władysława Łokietka została przeniesiona na prawo niemieckie.
W wieku XV drogą kupna, lub dzierżawy osada przeszła we władanie Bartłomieja herbu Szarża, o czym wspomina Jan Długosz.36 Miała ona wtedy 3 łany kmiece, 2 zagrody, karczmę i młyn.
Wieruszyce, podobnie jak Zbydniów, były ważną wsią dla Drużynitów, dlatego też już w roku 1530 właścicielem osady był znów przedstawiciel tego rodu, Jan Sieniawski, chorąży królewski, starosta sądecki, który wraz z Janem Tarnowskim wsławił się w bitwie pod Obertynem.
Po nim właścicielem wsi był w roku 1581 Wincenty Wieruski i jego wieś płaciła pobór od 3 półłanków kmiecych, 1 zagrodnika z rolą i 1 komornika bez bydła. Za czasów Wieruskich osada przeżywała największy rozkwit, o czym w dalszej części opracowania.
Jeżeli chodzi o późniejszych właścicieli, to godny odnotowania jest fakt, iż w roku 1621 Wieruszyce były w posiadaniu Stanisława Wieruskiego, natomiast w 1680 rodziny Lubowieckich.
Powrót
